BLOGS / COLUMNS
Welkom op de pagina BLOGS / COLUMNS van Luister25, blogs van woordvoerder Peter Mulder; waar we je tweewekelijks schrijven over de laatste ontwikkelingen in Edam-Volendam-Zeevang en wat onze gedachtengangen zijn. Lees ze en ontdek waarom onze blogs ook een waardevolle bron van informatie zijn voor alle inwoners en wellicht zelfs speciaal voor jou.
Een ander kijk op zaken...
=====================================================================================
BLOG 3 / COLUMN 1 – 10 augustus 2025
"Permanente drang van VD80 om
te plassen over de identiteit
van andere woonkernen...”
Wéér plannen om Begraafplaats Grote Kerk in Edam op de schop te nemen?
Een schoonheid van een dorp met een kans… en nu met een gemiste kans
Beets, een van de tien prachtige DORPEN / STAD van de gemeente Edam-Volendam, had onlangs de unieke mogelijkheid om een verschil te maken voor twee groepen die het al jaren zwaar hebben op de woningmarkt: jonge Starters en (senioren)-Doorstromers die kleiner willen (moeten!) wonen. Op de plek van oude kippenschuren (antiekopslag) lag een gemeentelijke bestemmings-eis klaar: betaalbare woningen, maximaal €300.000, passend bij de behoeften van onze eigen inwoners. Maar wat begon als een belofte van het gemeentebestuur voor betaalbaar wonen, eindigde in een besluit dat de kloof op de woningmarkt alleen maar groter maakt…
________________________________________________________________________________________________
BEETS
Projectontwikkelaar De Jong met zoon bij oude kippenschuur in Beets: Hier komen géén woningen voor Starters en Doorstromers, maar twee miljoenenvilla's voor de happy few...
________________________________________
DORPSRAAD BEETS EN INWONERS KONDEN
DE BOUW VAN EEN GRAND-HOTEL MET VEEL MOEITE EN EMOTIES TEGENHOUDEN...
________________________________________
Van betaalbare huizen naar miljoenenvilla’s
Projectontwikkelaar De Jong kocht de locatie; uiteraard met het idee om er een winstgevend project te ontwikkelen. De gemeente eiste aanvankelijk dat er zes/acht woningen gebouwd zouden worden met een verkoopwaarde van 300.000 euro. Da’s aardig in de richting van onze beoogde doelgroep, maar kan goedkoper en er konden ook
tien (iets kleinere) woningen gebouwd worden voor ca. 225.000 euro. [ zie ons CPO-concept ].
Maar… De Jong had veel meer winst voor ogen, tja da’s niet gek voor een projectontwikkelaar en ons college van B&W ging door de knieën (???). Ik zet daar *vraagtekens bij… De Jong kwam met een voorstel van en Grand-Hotel op de proppen en wist bij de inwoners van Beets de stuipen op het lijf te jagen. Toen daar fel protest tegen kwam (goed gedaan Dorpsraad!), lag de weg open voor iets beters: betaalbare koopwoningen. Toen duidelijk werd dat dit voor de ontwikkelaar financieel onwenselijk werd, volgde een ander plan: twee villa’s van ruim één miljoen euro per stuk. De gemeente stemde in. Geen tien woningen voor jonge gezinnen of senioren, maar twee luxeparels voor de happy few. De kassa zal veel harder rinkelen voor de projectontwikkelaar én voor *de gemeentekas — maar… onze inwoners in en rond Beets vissen nu wéér achter het net.
________________________________________
Een patroon dat ons allemaal in Edam-Volendam raakt
Dit is geen losstaand incident. Edam-Volendam heeft een structureel woningtekort: zo’n 3.800 woningzoekenden, terwijl het aantal sociale huurwoningen (13%) ver onder het landelijk gemiddelde ligt (29%). Starters blijven noodgedwongen thuis wonen, bij pap en mam op een zolderkamer. Senioren blijven in te grote huizen omdat er geen financieel passend alternatief is.
Doorstroming stokt, de wachttijden lopen op, en steeds meer jonge mensen zien zich gedwongen om de geboorte-gemeente te verlaten.
________________________________________
Waarom dit gemeentebesluit de toekomst van nieuwe generaties verkoopt
Met elke locatie die wordt ingevuld door exclusieve, peperdure huizen in plaats van betaalbare woningen, verkoopt de gemeente een stukje van de toekomst. De keuze voor miljoenenvilla’s betekent:
• Geen mogelijkheid om in je geboortegemeente Edam-Volendam te vestigen; gedwongen verhuizen naar ver…
• Ook geen nieuwe instroom van jonge inwoners die hier hun leven willen opbouwen.
• Geen doorstroming voor senioren, waardoor gezinswoningen bezet blijven.
• Verlies van sociale samenhang: dorpen worden exclusieve enclaves in plaats van hechte gemeenschappen.
Op korte termijn levert dit natuurlijk wel geld op voor de gemeente. Maar op lange termijn betalen wij allemaal de bittere prijs: vergrijzing, leegloop van jongeren, een steeds schevere verdeling van kansen en een onaantrekkelijke woon- en leefomgeving voor nieuwe generaties.
En nu gaat het om één investeerder die twee miljoenen-villa’s bouwt… straks als er minder koeien in de Zeevang zullen lopen (leuk of niet leuk), zullen investeerders heel heel heel veel geld neerleggen voor agrarische grond… Weet je wat er dan gebeurt? Kijk om je heen tussen Hoorn en de Afsluitdijk > Hotelketens – Vakantieparken – Eindeloze velden met zonnepanelen (al in de Purmer) – Winmolenparken – Datacentra zo groot als je ver kunt kijken…
________________________________________
Wat er had moeten gebeuren en wat moet er gebeuren in de toekomst
Hier in Beets tien betaalbare woningen van rond de €225.000 hadden hier het verschil kunnen maken. Ja, de financiële opbrengst voor gemeente en ontwikkelaar zou kleiner zijn geweest, maar de maatschappelijke winst was enorm geweest:
• Jongeren krijgen een echte start.
• Ouderen krijgen een passende woning.
• Er ontstaat doorstroming op de woningmarkt in onze gemeente.
• Je kunt regionaal cultureel (typisch Noord-Hollandse architectuur) kleiner maar ook zeer comfortabel bouwen, mét Rijks- en Provinciale subsidie.
• Hierdoor behoud je de aantrekkelijke cultuurhistorische woon- en leefomgeving van ons geboorte-gemeente en worden we geen gemeente als Purmerend...
Dat is waar lokaal bestuur voor zou moeten staan: keuzes maken die het leven van inwoners verbeteren, ook als dat minder oplevert in euro’s voor de gemeentekas…
________________________________________
Slot
Beets had een voorbeeld kunnen zijn van een democratisch gemeentebestuur dat echt luistert naar de behoeften van haar inwoners. In plaats daarvan is het een symbool geworden van kortetermijn-denken. Als we in deze gemeente deze kortetermijn-koers blijven varen, raakt niet alleen ons beeldschone Beets haar ziel zo stap voor stap kwijt — maar wij allemaal in de gemeenschap Edam-Volendam-Zeevang… zeker ook de toekomst van een hele generatie.
Gemeentebestuur, luister naar je inwoners…
Peter Mulder
Fractie - Luister25 - Edam-Volendam
________________________________________
Slot
Beets had een voorbeeld kunnen zijn van een democratisch gemeentebestuur dat echt luistert naar de behoeften van haar inwoners. In plaats daarvan is het een symbool geworden van kortetermijn-denken. Als we in deze gemeente deze kortetermijn-koers blijven varen, raakt niet alleen ons beeldschone Beets haar ziel zo stap voor stap kwijt — maar wij allemaal in de gemeenschap Edam-Volendam-Zeevang… zeker ook de toekomst van een hele generatie.
Gemeentebestuur, luister naar je inwoners…
Peter Mulder
Fractie - Luister25 - Edam-Volendam
________________________________________
==========================================================================================
BLOG 1 / column – 30 juli 2025
Verhulde bestuurs-angsten
in gemeente Edam-Volendam
B&W houdt INSPRAAK bewust tegen!
De overheid roept het al jaren: “We willen meer burgerparticipatie.” In flyers, raadsakkoorden en glossy beleidsnota’s klinkt het idealistisch en uitnodigend. Maar kijk wat er daadwerkelijk gebeurt: plannen liggen al vast vóórdat bewoners mogen meepraten, inspraakavonden zijn vaak een toneelstuk met slecht spel en een voorspelbare afloop, en wie zich inhoudelijk roert, wordt vriendelijk afgeserveerd als “lastige burger”.
Controle boven vertrouwen
De harde waarheid is: veel bestuurders en ambtenaren wíllen de controle niet uit handen geven. Inspraak is onzeker, rommelig, traag – en vaak confronterend. Het vraagt iets wat zelden aanwezig is in bestuurskamers: echte openheid voor andere opvattingen. Dus kiest men voor schijnparticipatie: veilig, geregisseerd, onschadelijk. De burger mag praten, zolang hij niet te veel invloed uitoefent.
Wantrouwen als uitgangspunt
Onder het vriendelijke taalgebruik ligt vaak een diep wantrouwen. De burger is te emotioneel, te weinig geïnformeerd, te partijdig – zo is het idee. Alsof beleidmakers altijd rationeel, objectief en belangeloos handelen. Wat er echt speelt? Angst. Angst dat de burger iets wil wat niet past in het ambtelijk frame. Dat er weerstand komt. Of erger nog: betere ideeën.
Ambtelijke geldingsdrang
Ergens speelt ook iets menselijks mee: ambtelijke trots. Dossiers waaraan jarenlang gewerkt is, beleidsprocessen die strak zijn geregisseerd, Excelbestanden vol aannames – allemaal mogelijk op losse schroeven als je een zaal vol bewoners écht laat meedenken. Meedenken is leuk, zolang het niet leidt tot inmenging.
Onbewust autocratisch
Laten we het scherp stellen: democratie is kwetsbaar omdat het indruist tegen onze menselijke natuur. De mens neigt naar orde, naar controle, naar hiërarchie. Als niemand je dwingt tot openheid, glijd je makkelijk richting bestuurlijke zelfgenoegzaamheid. Veel gemeenten zijn zo georganiseerd dat autocratie gewoon praktisch werkt – niemand die protesteert zolang de stoeptegels recht liggen.
De tragiek van de gesloten kring
En zo blijft het cirkeltje gesloten. Burgers worden niet serieus genomen, haken af, en bevestigen daarmee het beeld van de ongeïnteresseerde inwoner. Participatiebeleid wordt een papieren werkelijkheid, bedoeld om kritiek af te weren in plaats van verandering mogelijk te maken.
En als we het omdraaien?
Wat als we burgers niet langer zien als stoorzender, maar als medeontwerper?
Wat als we durven zeggen: “We weten het niet zeker, we hebben jullie nodig”?
Wat als het misgaat – maar het daardoor juist veel betekenis krijgt?
Bestuurlijke schendbaarheid
Daarbovenop: de angst om incompetent te lijken. Een bestuurder die vraagt: “Wat vinden jullie hiervan?” loopt risico. Wat als iemand het beter weet? Wat als blijkt dat het plan onvoldoende draagvlak heeft? Dan sta je zwak. Dus houden we liever vast aan het script, ook al weet iedereen dat het theater is.
OMDRAAIEN IS VERANDERING
Wat verandert,
is altijd een verandering.
Het is nu tijd dat de lokale overheid haar eigen angst voor inspraak onder ogen durft te zien – en eindelijk democratisch volwassen durven te zijn.
Peter Mulder
Fractie - Luister25 - Edam-Volendam
Reactie plaatsen
Reacties